ပဲခူးရုပ်ပုံလွှာ
ပဲခူးရုပ်ပုံလွှာ
" ပဲခူးသို့အဝင်၊ သန်လျင်သို့အဆိုက်၊ ပျို့မောင်ရင်ခြင်ပုန်း ကိုက်လို့ ခြင်ထောင်မပါ၊ လေမလာ၊ မယ်သာ ဆတ် ဆတ်၊ တရုတ်ယပ်နှင့် ဖျတ်ဖျတ်လူးအောင် မရိုက်ရပါ၊ မောင်ကလေးအောက်သို့စုန်၊ ရွှေဂုံကျွန်း ဝေး လွန်း လှတော် "ညောင်ရမ်းခေတ်ပေါ် အိုင်ချင်းတစ်ပုဒ်ထဲမှ အညာသူ မိန်းကလေးတစ်ယောက်၏ ညည်းညူသံဖြစ်ပါသည်။ သူ့ချစ်သူသည် သူ့ထက် အသက်ငယ်ပုံရသည်။ သူက သူ့ချစ်သူကို ' မောင်ကလေး ' ဟု တယုတယ ခေါ် သည်။ သူ့မောင်ကလေးကို မိဘများက အောက်ပြည်အောက်ရွာသို့ ကုန်ကူးသွားခိုင်းသည်။
မောင်ကလေးက မသွားချင်။ တီးနေကျစောင်းနှင့် လောင်းနေကျ ကြက်ကလေးကို ပိုက်ပြီး ငိုရှာသေးသည်။ သို့သော် မသွား၍မဖြစ်။ အောက်ပြည်အောက်ရွာသို့ လှေဖြင့် စုန်ခဲ့ရသည်။ အညာသူကလေးခမျာ သူ့ချစ်သူ သွားသည့် အောက်ပြည်အောက်ရွာကို တစ်ခါမှ မရောက်ဖူး။ စိတ်ကူးနှင့်သာ မှန်းကြည့်ရသည်။
မောင်ကလေး သည် ပဲခူးသို့အဝင် သန်လျင် သို့ အဆိုက်တွင် ခြင်ပုန်းကိုက်သည်ကို အလူးအလဲ ခံရ ရှာ လိမ့် မည်။ ခြင်ထောင်ကလည်း ပါမသွား။ လေကလည်းမတိုက်။ မယ်သာ မောင်နှင့်အတူ ရှိနေလျှင် မောင့် ကို တရုတ်ယပ်ကလေးနှင့် တဖျတ်ဖျတ် ခြင်ခတ်ပေးနိုင်လိမ့်မည်။ ယခုမူ မယ်သည် မောင်နှင့်အတူ မရှိ။ ' မောင်ကလေး ' စုန်သွားသော အောက်ပြည်က ' ရွှေဂုံကျွန်း ' ဆိုသည့် နေရာကား ဝေးလွန်း လှပါ က လား တော် ဟု အညာသူမလေးက ညည်းရှာသည်။
အောက်ပြည်အောက်ရွာ မရောက်ဖူးသော အညာသူကလေး၏ စိတ်ထဲတွင် ပဲခူးတို့ သန်လျင်တို့သည် တစ် ဆက်တည်း ဖြစ်နေပုံရသည်။ " ဝေးလိုက်တာမှ ပဲခူးနှင့်သန်လျင် ကနေတာပါ " ဟု ယခုခေတ်တွင် ပုံခိုင်း လေ့ ရှိကြသော်လည်း အညာသမလေး စိတ်ထဲတွင် ပဲခူးနှင့်သန်လျင်သည် ဝေးပုံမရ။ ထို့ကြောင့် ' ပဲခူးသို့အဝင် သန်လျင်သို့ အဆိုက် ' ဟု တစ်ဆက်တည်း ပြောလိုက်သည်။ အထက် အညာဒေသက ကြည့် လျှင်မူ အင်မတန်ဝေးလံလှသော နေရာများ ဖြစ်ပေမည်ဟု ရော်ရမ်းနေရှာသည်။
ကျွန်တော်သည် အညာသူမလေးက ပဲခူးကို ရော်ရမ်းမှန်းဆ ကြည့်သလို အတိတ်ခေတ်က ပဲခူး၏ ရုပ်ပုံ လွှာများသည် ကျွန်တော့် စိတ်အာရုံတွင် ရိပ်ခနဲ ရိပ်ခနဲ ပေါ်လာပါသည်။ ပဲခူးသည် အောင်မြေဖြစ်သည်။
ဒဏ္ဍာရီအရ ပဲခူးသည် ရှေးက ကျွန်းငယ်ကလေးမျှသာ။ ငယ်လွန်း၍ မနားလောက်သောကြောင့် ဟင်္သာဖို ၏ ကျောပေးမှာ ဟင်္သာမက နားရသည်ဟု ဆိုသည်။ ဟင်္သာဖိုနားရာ ကျွန်းဖြစ်၍ ' ဟံသာဝတီ ' ဟု ခေါ် သည်။ ဟံသာဝတီကို မွန်မင်းသား သမလ ဝိမလ ညီနောင်က စတင်မင်းပြုသည်။
ဒဏ္ဍာရီဟုပင် ဆိုစေ၊ ပဲခူးကား ပြည်ပကျူးကျော်သူကို အောင်မြင်လိုက်သော အောင်မြေပင်တည်း။ ဆိုပြန်သေးသည်။
ပုဂံအနော်ရထာမင်း လက်ထက် ဥဿာပဲခူးသို့ ဂျွမ်းစစ်သည်များ ကျူးကျော်သဖြင့် အနော်ရထာ၏ သူရဲကောင်းလေးယောက် ဖြစ်သော ကျန်စစ်သား၊ ငထွေးရူး၊ ငလုံးလက်ဖယ်၊ ညောင်ဦးဖီး တို့က သွားရောက်နှိမ်နင်း ပေးရပြန်သည်။ အောင်မြင်သဖြင့် ဥဿာပဲခူး မင်းက သမီးတော် မဏိစန္ဒာကို အနော်ရထာမင်းထံ ဆက်သလိုက်သည်ဟု ဆိုပါသည်။ ပြည်ပကျူးကျော်ရန်ကို အောင်မြင်စွာ တွန်းလှန် နိုင်သည့် အစဉ်အလာကို ဆက်လက်ထိန်းသိမ်းသော ပဲခူးပေတကား။
ပဲခူးသည် သစ္စာဖောက်သူ၏ နယ်မြေလည်း ဖြစ်ခဲ့သည်။
ပုဂံစောလူးမင်း လက်ထက်တွင် နို့စို့ဖက် ငရမန်ကန်းကို ပဲခူးစားအဖြစ် ခန့်ထားသည်။ ငရမန်က စောလူးမင်းကို ပုန်ကန် ခြားနားသည်။
စောလူးမင်းကို သုတ်သင်ပစ်ရန်အထိ အခြေအနေ ဆိုးခဲ့သည်။ ကျန်စစ်သားက အခြေအနေကို ပြန်ထိန်းပြီး ငရမန်ကို ချေမှုန်း နိုင်ခဲ့သော ပဲခူးသည် သစ္စာဖောက်နယ်မြေ အဖြစ်မှ လွတ်ခဲ့ရသည်။ ရန်အောင်မြေဘဝမှ သစ္စာဖောက်နယ်မြေ ဘဝသို့ ပြောင်းရသော လောကဓံသဘောပင်။
အင်းဝခေတ်တွင် ' ပဲခူး ' ၏ ဂုဏ်သရေကို အသက်နှင့်လဲ၍ ကာကွယ်လိုက်သော သူရဲကောင်းတစ်ဦး ပေါ်ထွန်းခဲ့သည်။ သူကား မွန်သူရဲကောင်း လဂွန်းအိမ် တည်း။
ထိုစဉ်က ပဲခူးသည် မွန်မင်း ရာဇာဓိရာဇ်၏ မင်းနေပြည်တော် ဖြစ်သည်။ ရာဇာဓိရာဇ်၏ ဘုန်းလက်ရုံး အရှိန်အဝါကြောင့် ပဲခူး နေပြည်တော်၏ အရှိအဝါလည်း ကြီးမားလှသည်။ ရာဇာဓိရာဇ်နှင့် အင်းဝမင်းခေါင်းတို့ကလည်း အင်းအားပြိုင်ကာ စစ်ခင်းနေကြသည်။ တစ်ခါတွင် အင်းဝမှူးမတ် သုံးဆယ်နှင့် ပဲခူးမှူးမတ် သုံးဆယ်တို့ သစ္စာပြုပြီးနောက် ပြေငြိမ်းရန် စီစဉ်သည်။ ရာဇာဓိရာဇ်သည် ထိုအခွင့် အခါကို အကြောင်းပြုပြီး အင်းဝမှူးမတ်အားလုံးကို ဖမ်းဆီးရန် တိတ်တဆိတ် စီစဉ်သည်။ သစ္စာပြုဟန်ဆောင်ပြီး ဖမ်းဆီးသည်။
ထိုအစီအစဉ်အရ သူ့မှူးမတ်များအား သစ္စာပြုမည့်နေရာတွင် ဓားများအသင့် မြှုပ်ထားစေသည်။ သစ္စာပြုရန် တစ်ဘက် လူသုံးဆယ်စီ တွဲသောအခါ အင်းဝက ' သတိုး ' နှင့် ပဲခူးက ' လဂွန်းအိမ် ' တို့က တစ်တွဲတည်း ကျသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က အငယ်ဆုံး မှူးမတ်များပင်။ ထိုစဉ် သတိုးက သင်္ကာမကင်း ဖြစ်လာဟန်တူသည်။ သစ္စာမှန်ပါမည်လောဟု လဂွန်းအိမ်ကိုမေးသည်။ လဂွမ်းအိမ်ကို ချက်ချင်းပင် " ဟဲ့ အရူး၊ စစ်ကာလမှာ သစ္စာမှန်မည်လော၊ သင်ဦးလျှင် သင်က သတ်မည်၊ ငါဦးလျှင် ငါကသတ်မည် " ဟု အမှန်အတိုင်း ဖွင့်ပြောလိုက်သည်။ သတိုးက ထိုအကြောင်းကို ကျန်အင်းဝမှူးမတ်များအား သတင်းပို့သဖြင့် သစ္စာပြုပွဲ ပျက်သွားခဲ့သည်။ ရာဇာဓိရာဇ် ကြားလျှင် စိတ်ဆိုးလွန်းသဖြင့် လဂွန်းအိမ်ကို အပေါင်အလက်ဖျက်ပြီး သတ်စေဟု အမိန့်ပေးသည်။ မှူးကြီးမတ်ကြီးများ ဝိုင်းတောင်းပန်ပြီး သေတွင်းမှ ပြန်ခေါ်ခဲ့ရသည်။ အကျိုးအကြောင်း မေးသောအခါ လဂွန်းအိမ်က အင်းဝသားများကို ယခုကဲ့သို့ ကောက်ကျစ်စွာ အနိုင်ယူ ဦးမည်ဆိုလျှင် ဘယ်လိုအမည်ဆိုး ထပ်တွင်ဦးမည်ဟု မပြောတတ်အောင် ရှိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် အမှန်အတိုင်း ဖွင့်ပြောလိုက်သည်ဟု ရှင်းလင်းလျှောက်ထားသည်။
ဤဖြစ်ရပ်ကား ' သူရဲကောင်း ' ၏ အဓိပ္ပါယ် အစစ်အမှန်ကို ဖော်ကျူးလျက်ရှိသည်။ ကိုယ့်နိုင်ငံ ကိုယ့်လူမျိုးတို့၏ အမည်ကို အသက်နှင့်လဲ၍ ကာကွယ်သော သူရဲကောင်းပင်တကား။
ပဲခူးဘုရင်မကြီး ရှင်စောပု၏ သမက်တော် ဓမ္မစေတီမင်း သီရိလင်္ကာသို့ သံဃာတော်များ စေလွှတ်ခြင်း၊ ကလျာဏီသိမ်၊ ကလျာဏီကျောက်စာ၊ သာသနာပွင့်လင်းမှု၊ ဗုဒ္ဓ၏ အဆုံးအမများကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်မှု၊ မင်းကောင်းမင်းမြတ်၏ သာသနာရေး ကြိုးပမ်းချက် ပြယုဂ်များပင်။
ဘုရင့်နောင် သို့မဟုတ် ဟံသာဝတီ ဆင်ဖြူရှင် မင်းတရားကြီး။
ထိုမင်းလက်ထက်တွင် ဟံသာဝတီ ပဲခူးနေပြည်တော်သည် မြန်မာနိုင်ငံတော်ကို စည်းရုံးသိမ်းသွင်းရာ အချက်အချာ ဗဟိုဌာနကြီး ဖြစ်ခဲ့သည်။ သူ့ယောက်ဖတော် တပင်ရွှေထီး လက်ထက်တွင် ဟံသာဝတီကို ရခြင်းဖြစ်သည်။
တပင်ရွှေထီးကလည်း နှယ်နှယ်ရရမဟုတ်။ ဟံသာဝတီကို မရမီ ရန်သူပတ်ပတ်လည် ဝိုင်းနေစဉ်မှာပင် ရွှေမော်ဓောဘုရား ရင်ပြင်ပေါ်တက်ပြီး အေးအေးဆေးဆေး နားထွင်းခဲ့သူ ဖြစ်သည်။ သူ့လက်ထက်တွင် ဟံသာဝတီကို အရယူခဲ့သည်။ သူ့နောက် ဆက်ခံသော ဘုရင့်နောင် လက်ထက်တွင်ကား ဟံသာဝတီသည် ကြီးကြယ်စည်ကားသော မင်းနေပြည်တော်ကြီး ဖြစ်လာပေပြီ။ ဘုရင့်နောင်သည် ဟံသာဝတီ ပဲခူးကို ဗဟိုပြု၍ ဒုတိယ မြန်မာနိုင်ငံတော်ကြီးကို ကျယ်ပြန့်စွာ စည်းရုံးထူထောင် နိုင်ခဲ့သည်။ ပဲခူးကား နိုင်ငံ ခေါင်းဆောင်ကောင်းတို့ ပေါ်ထွန်းရာ အချက်အချာ ပေတကား။
- ပဲခူး ဦးဆုသာ
- ကိုလိုနီခေတ်က ထင်ရှားသော ပြဇာတ်ရေး ဆရာကြီး ဖြစ်သည်။
ထိုစဉ်က အထက်မြန်မာနိုင်ငံ အင်္ဂလိပ်လက်အောက်သို့ မရောက်သေး။ အောက်မြန်မာနိုင်ငံမှာမူ အင်္ဂလိပ်နိုင်ငံ ဖြစ်နေပေပြီ။ အောက်မြန်မာနိုင်ငံတွင် ထိုစဉ်က ပြဇာတ်စာမူများ ထွန်းကားသည်။ ပြဇာတ်ရေးဆရာ မြောက်မြားစွာ ပေါ်ထွန်းသည်။ ဆရာကြီး ဦးဆုသာသည် ၁၈၈၃ ခုနှစ်တွင် စောဖေ စောမေ ပြဇာတ်၊ တင်တင် နှင့် ခင်ခင် ပြဇာတ် တို့ကို ရေးသားခဲ့သည်။ စောဖေစောမေ ပြဇာတ်သည် အလွန်ထင်ရှားခဲ့ကြောင်း သိရပါသည်။
စာပေပညာရှင်များလည်း ပေါ်ထွန်းသော ပဲခူးပေတကား။
ဆရာကြီး သခင်ကိုယ်တော်မှိုင်း ကမူ ပဲခူးနှင့်ပတ်သက်၍ မည်သို့တွေ့ကြံု ခံစားထားရဖူးသည် မသိပါ။ အောက်ပြည် အောက်ရွာမှာ စီးပွားရှာရန် ဆင်းလာသော အထက်အညာသူ တစ်ဦးက ...
" ပဲခူးဘူတာမှာလေ
ငနဲသူခိုးလူညာတွေ မှုန်းလိုက်တဲ့
ပျောက်သဟာ တကောက်ဖာကလဲ တစ်လုံးပါပဲ "
ဟု ညည်းညူရှာပုံကို အညာမင်္ဂလာဆောင် လေးချိုးကြီးတွင် ရေးဖွဲ့ထားပါသည်။ ပဲခူးကျကာမှ သူခိုး ခိုးခံရသည့်အတွက် သူသာ ကံဆိုးရှာသည်မဟုတ်၊ ပဲခူးလည်း ကံဆိုးရှာသည်။
ကျွန်တော်သည် စိတ်အာရုံတွင် တရိပ်ရိပ်ထင်လာသော ပဲခူးရုပ်ပုံလွှာများကို မြင်ယောင်ကြည့်ပြီးနောက် စိတ်ထဲတွင် ကြည်နူးသလိုလို လွမ်းသလိုလို ဖြစ်မိပါတော့သည်။
ပဲခူးတိုင်း၊ ဒေသကောလိပ်၊
နှစ်လည်မဂ္ဂဇင်း
(၁၉၈၀ - ၈၁)
0
responses to “
ပဲခူးရုပ်ပုံလွှာ
”