စာ​ပေမှတ်တိုင်များ​ကို ဖြတ်သန်း​ခြင်း​

ဇာတ်ကြီး​ဆယ်ဘွဲ့​ ရှာပုံ​တော်

​ဆွေကလျာ ​ပွေတာ ကပ်​သော်​ကြောင့်​
​သေလာတွင် ​ရွှေစာနှင့်​ မှတ်ကြ​တော့​
​မြေချာရပ် ညာကုံး​နယ်
အမယ်​လေး​ ​ခြေရာထပ်​အောင်ပ ရှာဦး​မယ်။

​ပျောက်ဆုံး​နေ​သော ကြင်ဖက်သက်လျာအား​ ​နေရာအနှံ့​ ​ခြေရာချင်း​ထပ်​အောင် လိုက်ရှာမည်ဟူ၍ ကလျာမယ်က​လေး​ တစ်ဦး​က မြည်တမ်း​လိုက်ခြင်း​ ဖြစ်သည်။ ဤမြည်တမ်း​သံကို ပုံ​ဖော်လိုက်သူကား​ တစ်ချိန်က ကဗျာဆရာ၊​ ပြဇာတ်ဆရာအဖြစ် ထင်ရှား​ကျော်ကြား​ခဲ့​သော ' ဆတိုင်မွှတ်ဦး​ကူး​ ' ဆိုသည့်​ စာဆိုကြီး​ဖြစ်ပါသည်။
ဤသို့​ မင်း​သား​ မင်း​သမီး​ ကြင်ရာ​ပျောက်၍ ငိုယိုမြည်တမ်း​ကာ ​တောအနှံ့​ ​တောင်အနှံ့​ လိုက်လံရှာ​ဖွေဟန် ​ရေး​ဖွဲ့​သော ' ရှာပုံ​တော် ' များ​သည် ကုန်း​ဘောင်​ခေတ်၊​ ကိုလိုနီ​ခေတ်တို့​ကို ​ခေတ်စား​ခဲ့​သော ကလျာအဖွဲ့​များ​ ဖြစ်ပါသည်။ ထိုရှာပုံ​တော်ကြီး​ များ​တွင် ငိုချင်း​ရှည်များ​ဟုလည်း​ ​ခေါ်ပါသည်။ ငိုယိုပူ​ဆွေး​ တမ်း​တသံ​ပေါ်​အောင် ဖွဲ့​ထား​သော ကဗျာများ​ ဖြစ်ပါသည်။
ရှာပုံ​တော်ဟု ဆိုလိုက်သည်နှင့်​ ကုန်း​ဘောင်​ခေတ်စာဆို ဦး​ကြော့​၏ ' စုံနံ့​သာမြိုင် ' ရှာပုံ​တော်ကြီး​ကို သတိရကြလိမ့်​မည် ထင်ပါသည်။
' စုံနံ့​သာမြိုင်၊​ ရဂုံတွင်း​မှာ​လေ၊​ ထုံသင်း​ငယ်ကြိုင်၊​
ဂနိုင်​ဟေမ၊​ ​နွေအစ၊​ ​ရွေများ​ကလျာ၊​ ဟိုခင်ကို ​လျှောက်ပါလို့​၊​
လင်​ပျောက်ကို ရှာခဲ့​ .... '
စသည်ဖြင့်​ သနား​ဖွယ် မြည်တမ်း​ဟန် ​ရေး​ဖွဲ့​ခဲ့​ပုံများ​ကို အများ​သိကြပါသည်။ ထို့​အတူ စလင်း​ ဦး​မြတ်သာထွန်း​၊​ မုံရွာမြို့​ ​ညောင်​ခြောက်ဆရာ အုံ၊​ ဆတိုင်မွှတ် ဦး​ကူး​ စသည်ဖြင့်​ ရှာပုံ​တော် ​ရေး​ဖွဲ့​သော စာဆိုများ​ ​ပေါ်​ပေါက်ခဲ့​ပါသည်။
ဆတိုင်မွှတ်ဦး​ကူး​သည် ဦး​ပုညတို့​ အချုပ်တန်း​ဆရာ​ဖေတို့​နှင့်​ ​ခေတ်ပြိုင် ​အောက်မြန်မာနိုင်ငံတွင် ထင်ရှား​သော စာဆိုကြီး​ဖြစ်သည်။ မင်း​တုန်း​မင်း​ လက်ထက် အင်္ဂလိပ်လက်​အောက်သို့​ ​ရောက်​နေပြီဖြစ်​သော ​အောက်မြန်မာနိုင်ငံတွင် ပြဇာတ် စာအုပ်များ​ ထွန်း​ကား​ခဲ့​ရာ ဆတိုင်မွှတ်ဦး​ကူး​မှာ ထင်ရှား​သော ပြဇာတ်ဆရာကြီး​ တစ်ဦး​ဖြစ်ပါသည်။ မိမိ​နေထိုင် ကြီး​ပြင်း​ရာ ဖြစ်​သော ကွမ်း​ခြံကုန်း​မြို့​နယ် ဆတိုင်မွှတ်ရွာကို အစွဲပြု၍ ဆတိုင်မွှတ်ဦး​ကူး​ဟု အမည်တွင်​ကြောင်း​ သိရပါသည်။
ဦး​ကူး​သည် ' လူဝံ​မောင်နှမပြဇာတ် ' စသည့်​ ပြဇာတ်များ​အပြင် အခြား​စာ​ပေများ​လည်း​ ပြုစုခဲ့​ရာ ရှာပုံ​တော်စသည့်​ ကဗျာများ​လည်း​ အပါအဝင်ဖြစ်သည်။
ရှာပုံ​တော်များ​တွင် မင်း​သမီး​မင်း​သား​တို့​က လင်​ပျောက် မယား​ပျောက် ရှာရာ၌ ထင်ရှား​သော သမိုင်း​ဝင် မှတ်တမ်း​တင် ​နေရာများ​သို့​ ​ရောက်ရှိဟန် ​ရေး​ဖွဲ့​လေ့​ရှိကြသည်။ ဦး​ကြော့​၏ စုံနံ့​သာမြိုင် ရှာပုံ​တော်ကြီး​ကို ကြည့်​လျှင် မယ်နှမက​လေး​သည် ​ပျောက်သွား​သော ကြင်ရာကိုလိုက်ရှာရင်း​ ဘုရား​လောင်း​ ငုံး​မင်း​ဘဝက သစ္စာပြု၍ မီး​ကွင်း​သည့်​နေရာသို့​လည်း​ ​ရောက်ခဲ့​ပုံ၊​ စန္ဒကိန္နရီဇာတ်တွင် ကိန္နရီ ကိန္နရာတို့​ ​ပျော်ရွှင်​နေခိုက် ဗာရာဏသီမင်း​က မြား​နှင့်​ပစ်သည့်​အတွက် ကိန္နရာမြား​မှန်ပြီး​ မိန်း​မော​နေစဉ် ကိန္နရီမယ်က​လေး​ ပြုစု​ပေး​ရသည့်​ ​နေရာသို့​လည်း​ ​ရောက်ခဲ့​ပုံ စသည်ဖြင့်​ စိတ်ကူး​ဉာဏ် ကွန့်​မြူး​ကာ ​ရေး​ဖွဲ့​ပုံကို ​တွေ့​ပါလိမ့်​မည်။
ဤ​ဆောင်း​ပါး​အစတွင် နိဒါန်း​ချီထား​သည့်​ ရှာပုံ​တော်၌မူ ဆတိုင်မွှတ်ဦး​ကူး​သည် ကလျာမယ်က​လေး​ ကြင်ရာ​ပျောက် ရှာရင်း​ ​ရောက်ခဲ့​သည့်​နေရာများ​အဖြစ် ဇာတ်ကြီး​ဆယ်ဘွဲ့​မှ အမှတ်ထင်ထင်​နေရာများ​ကို ​ရွေး​ချယ်​ရေး​ဖွဲ့​ထား​ပါသည်။
ထို့​ကြောင့်​ ဤရှာပုံ​တော်ကို ' ဇာတ်ကြီး​ဆယ်ဘွဲ့​ ရှာပုံ​တော် ' ဟု ​ခေါ်နိုင်မည် ထင်ပါသည်။ ​ကောဇာသက္ကရာဇ် ၁၂၈၉ ခုနှစ်က ရိုက်နှိပ်​သော ' ကဝိရတနာကျမ်း​ ' ခါ် ကဗျာ​ပေါင်း​ချုပ်တွင်မူ ဤရှာပုံ​တော်ကို ' ဇာတ်ဆယ်ဘွဲ့​ရှာခန်း​ ' ဟူ၍ ​ခေါင်း​စဉ် တပ်ထား​ပါသည်။
ဇာတ်ကြီး​ဆယ်ဘွဲ့​ဘာ ​နေရာများ​ကို ​ရွေး​ချယ်ရာ၌ ပထမဆုံး​ ​တေမိယဇာတ်​တော်မှ အမှတ်ထင်ထင်​နေရာအဖြစ် သုနန္ဒာ ရထား​ထိန်း​က ​တေမိမင်း​သား​ကို ​မြေမြှုပ်သတ်ရန် ​ခေါ်သွား​သည့်​နေရာကို ​ရွေး​ချယ်သည်။ ငရဲ​ဘေး​ကို ထိတ်လန့်​၍ စကား​ မ​ပြောဘဲ​နေသည့်​ ​တေမိမင်း​သား​ကို ခမည်း​တော်က မင်္ဂလာမရှိ​သော အဆွံ့​အအ အဖြစ် မှတ်ယူပြီး​ ​မြေမြှုပ်သတ်ရန် အမိန့်​ပေး​ သည့်​အတွက် ရထား​ထိန်း​က မင်း​သား​ကို အမင်္ဂလာ အ​နောက်တံခါး​မှ ထုတ်၍ မြို့​အ​နောက် သုသာန်တွင် မြှုပ်ရန်ပြု​သော်လည်း​ ဘုရား​လောင်း​၏ ပါရမီ​ကြောင့်​ နတ်တို့​လှည့်​ပတ်သည့်​အတွက် မင်္ဂလာအ​ရှေ့​တံခါး​မှ ထွက်လာမိပြီး​ မြို့​အ​ရှေ့​ဘက် ​တောအုပ်တွင် မင်း​သား​ကိုမြှုပ်ရန် ပြင်ဆင်​ကြောင်း​ ​ဖော်ပြသည်။
ဆတိုင်မွှတ်ဦး​ကူး​သည် ထို​နေရာက​လေး​ကို ​ကြေကွဲဖွယ်​နေရာက​လေး​အဖြစ် အမှတ်ထင်ထင် ဖြစ်ပုံရသည်။ ထို့​ကြောင့်​ ထို​နေရာက​လေး​ကို ' ပဇာငံ​တောင် ' ဟူ၍ ဖန်တီး​လိုက်သည်။ အီ​နောင်နန်း​တွင်း​ ဇာတ်​တော်လာ ​တောင်အမည်မျိုး​ဖြစ်သည်။ ထို့​နောက် ကြင်ရာ​ပျောက် ရှာပုံ​တော်ဖွင့်​သော မယ်က​လေး​ကို ထို​နေရာသို့​ ပို့​လိုက်သည်။
နိယတ၊​ အစငယ် ခံယူလင့်​စဉ်က၊​ ကရုဏာ ​ရွှေဉာဏ်ဖွင့်​ပါလို့​၊​ ငုံရင့်​မာ ဆယ်​စောင်လင်း​ပြန်​တော့​၊​ အ​လောင်း​တော် ​တေမိမင်း​ကိုလှ၊​ သုနန္ဒာ ယူ​ဆောင်ကျင်း​တဲ့​ပြင်၊​ တွင်း​မြှုပ်ကာ ခန္ဓာနှံမဲ့​၊​ ပဇာငံ​တောင်ညို​မောက်မှာဖြင့်​၊​ ကုန်း​ထက်​အောက်နယ်ကို ​နော်​တော်၊​ ဘုန်း​တက်​လျှောက်လယ်။
ဇနက ဇာတ်​တော်တွင်လည်း​ မိထိလာပြည်၌ အရိဋ္ဌဇနကမင်း​နှင့်​ ​ပေါလဇနကမင်း​တို့​ ညီ​နောင်နှစ်ပါး​စစ်ထိုး​ရာ အရိဋ္ဌဇနကမင်း​ ကျဆုံး​သွား​သည့်​အတွက် မိဖုရား​ကြီး​ ကိုယ်ဝန်အရင့်​အမာနှင့်​ ထွက်​ပြေး​ရသည့်​အခန်း​သည် ကရုဏာသက်ဖွယ် အခန်း​တစ်ခန်း​ ဖြစ်ပါသည်။ စာဆိုဦး​ကူး​သည် ထိုအခန်း​ကို ​နောက်ခံပြုလျှက် -
စိတ်မတည် မိတ္ထီသို့​ လှည့်​ပြန်​တော့​၊​ ကွင်း​ပြင်တွင် မြင်း​ဆင်ပြည့်​အောင်ပ၊​ ညီ​နောင်မှာ ပြည်​ထောင်သို့​ သိတာမို့​၊​ မာန်ရှိလို့​ လှံငြိဖွယ်၊​ ခန္ဓာကွယ်ရှာ​တော့​ မျက်နှာ​မှေး​၊​ ကြံကာရွယ်ပါ​ပေါ့​ သက်သာ​ရေး​၊​ အမယ်မင်း​ စန္ဒာနယ်မှာ​တော့​ ထွက်ကာ​ပြေး​
ဟူ၍ ကရုဏာသံက​လေး​ ​နှောကာ ​ရေး​ဖွဲ့​ထား​ပါသည်။
' စန္ဒါမယ် ' ဆိုသည်ကား​ စာဆိုက ​ပေး​လိုက်​သော မိဖုရား​ကြီး​၏ အမည်ဖြစ်သည်။ မိဖုရား​ကြီး​က အသက်​ဘေး​ကြောင့်​ ​ပြေး​ရသလို ကြင်ရာ​ပျောက်ရှာ​နေ​သော မယ်က​လေး​မှာလည်း​ ​မောင်​တော်ကို ​တွေ့​လို​ဇောဖြင့်​ ​ပြေး​လွှား​နေရဆဲပင် ဖြစ်ပါသည်။
သုဝဏ္ဏသာမ ဇာတ်​တော်လာ စိတ်ဝင်စား​ဖွယ် ​နေရာတစ်ခုမှာ အ​လောင်း​တော် သုဝဏ္ဏသာမ သမင်များ​ခြံရံလျက် မိဂသမ္ပတာမြစ်သို့​ ​ရေဆင်း​ခပ်သည့်​ ​နေရာပင်ဖြစ်သည်။ စာဆိုသည် မယ်က​လေး​ကို ထို​နေရာသို့​လည်း​ ​စေလွှတ်ပြန်သည်။
​နေရှိန်​လေ​လေ့​ ​နေရှိန်ရှိန်၊​ အလွမ်း​တွေ ချီကာလိမ်လို့​၊​ တစ်ကုံး​စိန်သည်နယ်က ကွင်း​ခဲ့​တော့​၊​ ​လောင်း​သုဝဏ် ​ရေခပ်ဆင်း​ပါတဲ့​၊​ ဇလပ်မြိုင်နက် အိုင်မင်း​ပေထင့်​၊​ သန့်​ရှင်း​ပုံ အလွန်ထူး​ပါဘိ ဟူ၍ ပုံ​ဖော်ထား​ပါသည်။ ထို​နေရာက​လေး​ကို ဇလပ်မြိုင် နတ်အိုင်အဖြစ် ဖန်တီး​လိုက်ခြင်း​ကား​ စာဆို၏ ဉာဏ်ကွန့်​မြူး​ချက်တစ်ခုပင်။ ထိုမှတစ်ဖန် ရည်ရွယ်ကာ သည်နယ်က ကူး​သောအခါ၊​ ညွန့်​ဖူး​လိမ်လွန်ပြန့်​ပြောပါတဲ့​၊​ မင်း​ဥယျာဉ် သရက်​တောပါကလ၊​ ​စေ​နေမိ အ​ဖော်ခွာလို့​၊​ ​ဖော်ညာကို ​မျှော်ကာမှန်း​ပါတဲ့​၊​ မြညိုလွင် ရိပ်ခင်တန်း​ရယ်က၊​ မင်း​မ​ဟော်ဇာတ်​တော်သို့​ မှန်း​လိုက်​တော့​၊​ နုံး​မမြင် အုံး​မှင် (ဥမင်) ခန်း​တွေနှင့်​၊​ အမယ်​လေး​ လွမ်း​တလို့​ငေး​၊​ လူကဝိမှတ်စရာ ​ဖော်ကာ​ဆောင်လို့​ နွမ်း​လျလို့​ဆွေး​၊​ မူရှိဇာတ်လာ ​လျော်ရာ​နောင်မချို့​ လွမ်း​တလို့​ငေး​၊​ ကျမ်း​ပြလို့​ရေး​၊​ နွမ်း​လျလို့​ ​ဆွေး​တဲ့​မှ မ​အေး​နိုင်ဖွယ် ...
ဟူ၍ ဖွဲ့​ထား​သည့်​အတိုင်း​ ​နေမိဇာတ်​တော်မှ ​နေမိမင်း​ကြီး​ နတ်ပြည်တက်ရာ​နေရာကို မင်း​ဥယျာဉ် သရက်​တော၊​ မြညိုလွင် ရိပ်ခင်တန်း​အဖြစ် ဖန်တီး​လိုက်ပြန်သည်။ ထိုမှတစ်ဖန် မ​ဟောသဓာဇာတ်​တော်မှ ဥမင်ခန်း​များ​သို့​ လည်း​ကောင်း​၊​ ဘူရိဒတ်ဇာတ်​တော်မှ ဘူရိဒတ်နဂါး​မင်း​ ဥပုသ်​ဆောက်တည်ရာ ​တောင်ပို့​သို့​လည်း​ကောင်း​ မယ်က​လေး​ရောက်ခဲ့​ဟန် ဆက်လက် ​ရေး​ဖွဲ့​ထား​ပုံမှာလည်း​ ကနွဲ့​ကလျနှင့်​ နှစ်သက်ဖွယ် ဖြစ်ပါသည်။
မယ်က​လေး​၏ ကြင်ရာ​ပျောက်ရှာရ​သော ခရီး​စဉ်ကား​ မပြီး​ဆုံး​သေး​ပါ။
' သွယ်သွယ်မှံုနွဲ့​အ​ဆွေး​လှိုင်ကြွယ်၊​ တလည်လည်အုံဖွဲ့​သ​လေး​ခိုင်နွယ်၊​ နယ်ပယ်စုံခဲ့​၊​ မှံုလဲ့​မှာအုံဖွဲ့​လို့​ စုံခဲ့​တဲ့​နယ်ပယ်​တွေ ' ဟူသည့်​အတိုင်း​ နယ်စုံပယ်စုံ ​ခြေရာဆန့်​ခဲ့​ပြီး​ပါပြီ။
ကာသိကာ မိတ္ထိလရယ်နှင့်​၊​ စမ္ပါနာဂရတိုင်း​ဝိ​ဒေ၊​ ​လောင်း​နာရဒဇာတ​ကေ၊​ စန္ဒကုမ္မတိုင်း​ဌာ​နေ၊​ မတ်ဝိဓူရဖြစ်အ​ခြေ၊​ လှစ်​ဖွေ ဖြစ်​ထွေ ချစ်​ဆွေ ကုန်စင်မှတ်ခဲ့​ပေါ့​
ဟုဆိုရ​အောင်ပင် ကာသိကရာဇ်တိုင်း​၊​ မိတ္ထီလာပြည်၊​ စမ္ပာနာဂရတိုင်း​၊​ ဝိ​ဒေဟရာဇ်တိုင်း​ တို့​ကို ​ရောက်ခဲ့​ရသည်။
အ​လောင်း​တော် စန္ဒကုမာရ၊​ နာရဒ၊​ ဝိဓူရ တို့​၏ တိုင်း​ပြည်များ​တွင် မှတ်သား​စရာ အဖြစ်သနစ်များ​ကို အကုန်အစင် မှတ်ခဲ့​ပြီး​ ဖြစ်သည်ဟူ၍ ထိုဇာတ်​တော်သုံး​ပုဒ်နှင့်​ ပတ်သက်သည့်​ ​နေရာများ​ကို အကျယ်မချဲ့​တော့​ဘဲ ခပ်သွက်သွက် ဖွဲ့​ပြသည်။
​နောက်ဆုံး​ရောက်ခဲ့​သည့်​ ​နေရာကား​ ​ဝေဿန္တာရာဇာတ်​တော်မှ ​ဝေဿန္တရာမင်း​ကြီး​ ပစ္စယဆင်ဖြူ​တော် လှူသည့်​နေရာ ပင်ဖြစ်သည်။ မယ်က​လေး​သည် ​ဝေဘူလ၊​ ​ဝေဘာလ​တောင် များ​နှင့်​တကာ ​တော​တောင်အထပ်ထပ်ကို ဖြတ်​ကျော်ပြီး​ ​ဝေဿန္တရာ မင်း​ကြီး​ စိုး​စံရာ ​စေတုတ္တရာပြည်သို့​ ​ရောက်ရသည်။
​ဝေဘူ​ဝေဘာ၊​ ​သေလာဂီရိန်၊​ ရီမှိန်​ဝေ​မှောင်၊​ ​တော​တောင်​ထွေ​ထွေ ထပ်​သော်လည်း​၊​ ​စေတုတ္တရာ မဟာနဂိုရ် ပြည်ညို ချန်မလှပ်ပါဘု၊​ အ​လောင်း​ဝေသန်၊​ တစ်​သောင်း​ခြွေရံ၊​ ဆင်ပျံလှူတဲ့​ရပ်ကိုဖြင့်​၊​ နှံ့​စပ်​အောင် ယဉ်ပင်နွဲ့​ရယ်က၊​ ဇာတ်ကြီး​ဆယ်​စောင်၊​ ပြည်​ထောင်နယ်ပယ်ဖွဲ့​ပါလို့​၊​ အမယ်မင်း​ သဲ့​သဲ့​ယဲ့​ယဲ့​ လှည့်​လှည့်​ပတ်ပတ်၊​ မလပ်မလစ်ရှာခဲ့​တဲ့​ ​မောင်​မောင်ဘုရာ့​ ကတိုး​ပုံက​လေး​ ... ဟူသည့်​အတိုင်း​ ဇာတ်ကြီး​ဆယ်ဘွဲ့​ မှတ်တမ်း​ဝင်​နေရာများ​ကို လှည့်​လည်ကာ၊​ ပင်ပန်း​နွမ်း​လျပြီး​ သဲ့​သဲ့​ယဲ့​ယဲ့​က​လေး​ ဖြစ်သည်အထိ ​မောင်​တော်ကို မလစ်မလပ် အနှံ့​အစပ် ရှာ​ဖွေရ​သော ဘုရား​နှမ ' ကတိုး​ပုံက​လေး​ပါ ' .. ဟူ၍ သနား​စဖွယ် မြည်တမ်း​သံကို ကြား​ယောင်လာ​စေနိုင်ပါသည်။
ဤသို့​ဖြင့်​ စာဆို​တော်ကြီး​ ဆတိုင်မွှတ်ဦး​ကူး​သည် ဇာတ်ကြီး​ဆယ်ဘွဲ့​ မှတ်တမ်း​ဝင်​နေရာများ​ကို ဖန်တီး​ကာ ဤရှာပုံ​တော်ကို ဉာဏ်ကွန့်​မြူး​ ​ရေး​ဖွဲ့​ခဲ့​သည်ဟု ဆိုနိုင်ပါသည်။
စုံနံ့​သာမြိုင် ရှာပုံ​တော်အချကဲ့​သို့​ ​ရှေ့​ကာရန်ကို ​နောက်ကာရန်ဖြင့်​ ပြန်ပြန်ဟပ်သည့်​ ' ပြန်ကဟပ် ' ပုံစံဖြင့်​ ဖွဲ့​ခြင်း​မဟုတ်ဘဲ ​လေး​ချိုး​ပုံစံဖြင့်​ ဖွဲ့​ထား​ခြင်း​သည်လည်း​ မှတ်သား​ဖွယ်ဖြစ်ပါသည်။ မြန်မာပရိသတ် ရင်း​နှီး​ကျွမ်း​ဝင်ပြီး​ ဖြစ်​သော ဇာတ်ကြီး​ဆယ်ဘွဲ့​ကို ​နောက်ခံပြုကာ ​ရေး​ဖွဲ့​ထား​သော ဤရှာပုံ​တော်သည် ဖတ်ရနား​ထောင်ရသူအဖို့​ စိတ်ဝင်စား​ဖွယ် ဖြစ်သည် နှင့်​အမျှ ​ရေး​ဖွဲ့​သောစာဆို၏ စိတ်ကူး​ဉာဏ်ကိုလည်း​ ထင်ဟပ်ပြ​နေမည်သာ ဖြစ်ပါ​တော့​သည်။

ကလျာမဂ္ဂဇင်း​
၁၉၈၉